25 jaar coach!

Vorige maand, op 1 november 1995, ging ik naar de Kamer van Koophandel om mij in te schrijven als zelfstandig ondernemer.

Met verwondering realiseer ik mij dat ik dit nu 25 jaar geleden is. Een zilveren jubileum! Geen tijd voor een feest, wel reden voor een uitgebreide terugblik. Om de stand van zaken op te maken en dan weer door te gaan.

Hoe het begon

Een bedrijf begint met een idee, een persoon die iets neer wil zetten, die iets wil betekenen voor bepaalde cliënten. Toen was ik mij nog niet zo bewust wat ik wilde en waarom, wat mijn drijfveren waren om te doen wat ik deed.

Inmiddels weet ik dat ik van betekenis wil zijn voor mensen die persoonlijke groei en ontwikkeling wensen. Waarmee ze, met hun kwaliteiten en schaduwen, regie over zichzelf, hun werk en hun leven hebben. In positieve verbinding met anderen.

ADAO

Een bedrijf heeft een naam. Ik wilde een naam met een A – dat was handig in de tijd van het telefoonboek, het werd ADAO –  ADvies Aan Ondernemers. Ik begon met het begeleiden van startende ondernemers. Later vroeg deze naam steeds vaker een toelichting omdat ik mij toelegde op coachen bij persoonlijke groei en ontwikkeling.

 Inmiddels gebruik ik de naam “Vaart in je Leven”.

Even een duwtje in de rug krijgen, dat is wat het beeldmerk van Vaart in je Leven laat zien.

Zoals de duwtjes die ikzelf kreeg. Van mijn vader toen ik leerde fietsen. Van een leidinggevende die haar vertrouwen in mijn kunnen en kunde uitsprak. Van één van mijn eerste cliënten voor een coachtraject, in 1998, die mij uitdaagde hem te laten zien welke kwaliteiten ik in huis had. Ik noem  paar duwtjes, eigenlijk word ik steeds weer geïnspireerd door opdrachtgevers, cliënten, collega’s, mijn netwerk en krijg ik iedere keer een duwtje in de rug!

VIP room

Van de 25 jaar ondernemerschap heb ik 20 jaar de VIP room gebruikt voor gesprekken. Een lichte ruimte met uitzicht over groen en in de verte de stad. Echt een plek om afstand te nemen, je situatie te overzien en je volgende stap voor te bereiden. Deze ruimte was zo genoemd op een schets van de architect van het gebouw. Ik vond deze naam zeer toepasselijk: mijn gasten waren (en zijn) Very Important Persons!

Nu ontvang ik mijn cliënten in een kamer van een verzamelgebouw voor coaches en therapeuten in de binnenstad. Ik werk onder het glas-in-lood raam met het Bijbelverhaal van de wonderbaarlijke spijziging. Dat geeft vertrouwen, er is overvloed, er is genoeg voor iedereen.

Opdrachtgevers

Een bedrijf bestaat omdat er opdrachtgevers zijn. Ik kijk met verwondering en dankbaarheid naar deze stroom van bedrijven – naar al deze mensen die een rol in een bedrijf hadden en mij en mijn bedrijf zagen zitten. Ik heb in (of voor) veel branches gewerkt, dat leverde veel inzicht en mooie verhalen op over hoe iets werkt – of niet – in een branche en in een bedrijf.

Een greep, zonder dat ik volledig ben: Skal, Rijkswaterstaat, Provincie Flevoland, Zwart Mul Groep, Honeywell, Tempo Team, De Ambelt, Gemeentes Noordoostpolder, Lelystad, Almere, Brandweer en Veiligheidsregio IJsselland, Wehkamp, Lacent, Van Heijst, Unive, Philadelphia, de Nederlandse ggz, Florion, Het Flevolandschap en nog veel meer kleine en grotere opdrachtgevers!

Coachen is een vak

Mijn eigen rode draad is dat ik steeds wil leren, nieuwsgierig ben, iets beter wil kunnen. Ik had al opleidingen verpleegkunde, management en bedrijfskunde in mijn pocket toen ik startte met mijn bedrijf. Na de eerste opleiding op het gebied van coaching, over de ZKM, (Zelfkonfrontatiemethode, ook wel ZelfKennisMethode genoemd) en de Waarderingstheorie, volgden er veel meer. Coaching in het hier en nu, zingeving, socratische gespreksvoering, systemisch werk, focussen, mentaliserend coachen, Voice Dialogue, natuurcoaching, transformational presence, leiderschap, stress en burn-out, teveel om op te noemen.

Ik heb net een training achter de rug om met My Insight Out te werken, een fantastische online tool, gebaseerd op ZKM, waarmee een kort en krachtig zelfonderzoek wordt aangeboden voor diepgaand inzicht in kwaliteiten en belemmeringen. Ook volg ik nu een opfriscursus Engels, zodat ik ook in deze taal met mensen kan werken.

Ik heb van al deze opleidingen en trainingen veel geleerd. Niet dat ik alles ik één op één toepas, maar het heeft mij in ieder geval geïnspireerd in mijn werk. Ik vind het leuk om iets nieuws te leren, samen met collega’s in dit mooie vak ontdekken en ontwikkelen, dat geeft energie en bezieling.

Cliënten

Ja, zij maken mijn werk! Al die mensen… ze verwarmen mij en ik hoop dat deze mensen ook met een warm gevoel terug denken aan onze gesprekken en de opbrengsten ervan nog steeds herkennen in hun leven.

Hoeveel het er zijn heb ik niet bijgehouden het gaat om de mens, hun verhaal, niet om het getal. Sommige mensen spreek ik, vaak onverwacht, na jaren nog eens en dan verwonder ik me over de impact die de gesprekken en het Zelfonderzoek gehad hebben en nog steeds hebben. Zoals iemand eens zei: ik vond een ongelooflijke kracht in mijzelf!

Ik ben dankbaar dat ik met zoveel mensen een stukje mee mocht lopen op hun levenspad, dat zij mij hun verhalen toevertrouwden en ik voor hen van betekenis mocht zijn.

Uit de praktijk van mijn cliënten en hun ervaringen

de viproom

Niets gedaan…

Ik heb niets aan het huiswerk gedaan, zegt ze. Ze zou observeren hoe en wanneer ze haar mening geeft en wat dat met haar doet. Eigenlijk wilde ze de afspraak verzetten, want ze heeft niets te melden, zegt ze.

Dan vertelt ze over haar werk, over situaties hoe ze haar mening vormt en bewust of onbewust kiest om deze kenbaar te maken. Ze vertelt hoe ze bewust is van haar grenzen, hoe ze van binnen uit weet: dit wil ik niet, dit laat ik bij jou. Dan denkt ze “dit is niet mijn probleem, dit hoort bij jou” of ze weet “ik moet voor mijzelf beslissen wat ik doe en niet van een ander uit gaan”.

Ze vertelt ook over een bezoek aan haar moeder. Toen ze bij haar kwam lag haar moeder op de bank, een bekend patroon. Na een kort gesprek vertrok ze weer omdat ze opeens wist: hoeveel ik ook van mijn moeder houd, dit is niet mijn probleem, ik kan het niet oplossen voor haar, ik heb er geen invloed op.

Hoe zo ”niets gedaan” ?

Trots voelen

Ze is er stil van, tranen wellen op ….zij, die zich vaak zo onzeker en machteloos voelt, zij ziet in het ZKM Zelfonderzoek terug dat ze van binnen zich vaak krachtig en energiek voelt. Onder haar schuchtere uiterlijk zit een zelfverzekerde jonge vrouw die haar eigenwaarde kent. En nu ook herkent…

Ze zegt “ik weet dat het er zit, maar ik laat het er niet uit komen, ik durf niet. Ik focus me onbewust vaak op mijn gevoel van gespannenheid, dat houdt me tegen. Mijn gespannenheid zit mij in de weg om me vrij te voelen en mij van mijn krachtige kant bewust te zijn”.

Als ze na al deze woorden bij zichzelf naar binnen kijkt, en zoekt naar het gevoel dat trots heet dan zie ik dat ze een zachte glans op haar gezicht krijgt. Ze heeft het gevonden, dat gevoel er te mogen zijn en te weten dat je goed bent zoals je bent.

Vliegen

Piep, piep zegt ze en ze maakt met haar schouders een schokkende beweging, als een vogeltje dat voorzichtig probeert te fladderen om los te komen van de grond. Zo, vertelt ze, had zij zich een maand of vier geleden gevoeld, voordat ze het coachingstraject in stapte. Als een “sitting duck”, ieder gevoel van kracht en onafhankelijkheid was ze toen kwijt.

Inmiddels heeft ze ontdekt hoe ze in haar kracht kan staan, van binnen uit, als vanzelfsprekend aanwezig: ik ben er, zei ze, ik hoef niet meer te groeien naar iets onbereikbaars. Het lelijke eendje groeide in een paar maanden tijd uit tot een sierlijke krachtige zwaan. Vliegen kan ze, als de beste. En ze heeft al een plek op horizon waar ze naar toe wil vliegen, straks, over een paar jaar….

Moeten

Zes jaar geleden kwam hij voor het eerst, schuchter, toen voor een Zelfonderzoek en coaching.

Nu vertelt hij stralend over zijn persoonlijke en zakelijke ontwikkelingen. Hij is tevreden met zichzelf en met wat hij doet. Ooit was hij gedreven en dacht steeds verder te moeten. Zichzelf te moeten ontwikkelen, carrière te moeten maken, projecten te moeten oppakken.

Moeten is uit zijn woordenboek verdwenen. Hij ontwikkelt zich omdat het hem plezier geeft. Hij doet dingen omdat hij er zin in heeft. Hij wil en kan anderen en de organisatie waar hij werkt verder helpen. Daar beleeft hij oprecht genoegen aan.

Voldoening

Hij vertelt dat hij “voldoening” een zacht woord vind. Zijn kwetsbare zelf kan niet overweg met het woord “trots”. Dat is in zijn beleving een hard woord, het schreeuwt zo, vindt hij. Maar voldoening, ja, dat mag, dat kan hij voelen als iets moois, iets positiefs, dat geeft zelfvertrouwen en energie.

Tot slot twee gedichtjes waartoe mijn cliënten mij inspireerden:

Uit de VIP room I

Je bloost van oor tot oor,

je brede mond trekt samen,

je ogen zoeken houvast

voorzichtig kijk je me aan

dan komen er woorden

je blos verdwijnt

je blauwe ogen worden open

en een brede lach verschijnt!

Uit de Viproom II

De insteek die je kiezen zal

Je weet het niet

Je draait rond en rond en rond

En je praat en praat en praat

Luisteren durf je niet

Naar niemand niet

Een moment breekt je harnas

Ik zie een glimp van je gevoel

Dan ga je weer door en door en door

Tot je ziet

Zo kom ik er niet

Voorzichtig leg je je wapens neer

Je bent zoals je bent

En daar sta je voor.

Visie op persoonlijke groei en ontwikkeling

Ik heb prachtig werk als coach. Ik mag mensen begeleiden om te reflecteren op hun werk en leven zodat zij tot meer inzicht  komen in zichzelf, in wat maakt dat ze doen zoals ze doen. Met dit inzicht nemen zij hun verantwoordelijkheid, gaan over tot handelen, want inzicht zonder handeling brengt geen verandering! Met als resultaat: rust in je hoofd, stevig in je schoenen staan en in verbondenheid zijn met de mensen om je heen.

Dat kan ik nu zo opschrijven, maar zeker in het begin was coachen ook vaak spannend: kan ik het wel, komt er iets uit dat deze persoon verder helpt, blijf ik onbevangen luisteren, stel ik de juiste vragen? Ik leerde vertrouwen op de coachee, op het veranderend vermogen van de persoon zelf. En hoe ik dat verlangen naar zelfkennis en zelfsturing, naar autonomie en verbondenheid, met mijn aanwezigheid en mijn vaardigheden kon activeren en laten ontwikkelen.

Iedereen wil ‘t liefste zijn eigen gang gaan, en tegelijkertijd bij anderen horen. Zichzelf onafhankelijk opstellen en ook af en toe leunen. Tegenstrijdigheid die om een balans vraagt.

Als kind zoeken we de verbinding met anderen, we zijn afhankelijk van hun steun en leren in veiligheid steeds meer onze eigen weg te kiezen. We hebben behoefte aan grip op het eigen leven en daarmee invloed op onze omgeving. Ook hebben we behoefte aan contact met iemand, iets of anderen, aan verbinding. Soms is de ene behoefte sterker vervuld, dan weer de andere of zijn ze allebei aanwezig. Ook kan het zijn dat beide behoeftes niet zijn vervuld, dan voelen we ons geïsoleerd en machteloos.

Regisseur

Het beeld van een toneelstuk gebruik ik regelmatig als metafoor: je bent zowel de auteur, als de acteur als de regisseur van het stuk. Als auteur weet je wat je drijfveren zijn en je kent de rode draad in je levensverhaal. Als acteur weet je wat je te doen staat en handel je zo dat je recht doet aan jezelf en aan je omgeving. Als regisseur bewaar je het overzicht en geef je sturing aan jezelf, aan je verhaal, aan je handelen.

Van het kleine naar invloed

Ik werk met iemand op het individuele vlak, in de persoonlijke ruimte. Maar de effecten van een coachingstraject zijn groot, heel groot soms, afhankelijk van de (formele en informele) invloedssfeer van deze persoon.

Stephen Covey schrijft over de cirkel van invloed en cirkel van betrokkenheid. We zijn vaak betrokken bij iemand of iets en hebben de neiging om onze energie daar op te richten. Vooral als die ander iets doet wat ons niet bevalt. Maar we kunnen beter onze energie richten op onszelf – daar hebben we de meeste invloed: je bent verantwoordelijk voor je eigen gedrag en de beslissingen die je neemt in je leven. Als je leeft vanuit deze houding ben je proactief. Dan maak je gebruik van de ruimte waarin je vrij bent om beslissingen te nemen die in overeenstemming zijn met je waarden en laat je je niet leiden door de wensen van je omgeving. Je maakt je eigen afwegingen.

Mijn werkwijze: met verhalen en gevoelens

De methode waar ik graag mee werk, ZKM, komt voort uit de narratieve psychologie. ZKM is een gestructureerde werkwijze waarbinnen iemand met mijn begeleiding zijn / haar eigen invulling kan geven om tot inzicht en verandering te komen. Twee deskundigen werken samen, ik ben deskundig als ZKM coach, de cliënt is deskundig op haar of zijn leven.

ZKM maakt gebruik van de kracht van verhalen en dialoog. Verhalen over onze levenservaringen, vroeger, het nu en hoe we ons de toekomst voorstellen. De dialoog voeren we in onszelf en met anderen. Het verhaal dat zo ontstaat geeft ons identiteit. We zijn ons eigen verhaal, we ontwikkelen ons door onze verhalen in dialoog van nieuwe perspectieven te voorzien.

Naast verhalen vertellen laat ik mijn cliënten ook de gevoelslaag onder de verhalen onderzoeken. Je trots mogen voelen, je pijn en verdriet onder ogen komen, genieten van kleine dingen, verbondenheid ervaren. Dan ontstaat er beweging.

“Pas als je geraakt wordt, als rationele redenen worden aangevuld met gevoelsmatige, niet puur rationele drijfveren, kom je in beweging en doe je wat je vindt”  heb ik op mijn website staan. Met dank aan Jos Kessels, het is een citaat uit zijn boek Poëtisch argument, socratische gesprekken over het goede leven (2006).

Een leven lang lerend

Ik hou ervan om nieuwe dingen te leren, te ontdekken wat werkt en nieuwe ideeën te krijgen, te ontwikkelen, toe te passen. In deze 25 jaar ben ik zelf ook lerend en in ontwikkeling geweest. Ik begon voorzichtig, zocht (soms) tastend mijn weg en vond weerklank bij mijn opdrachtgevers, cliënten en collega’s. Zo ging ik verder en werd ik zelfverzekerder in mijn vak. Acquisitie vond ik minder leuk om te doen, ik ben meer op de inhoud van mijn vak gericht. Toch kreeg ik steeds voldoende werk en had ik fijne en trouwe opdrachtgevers.

Als coach, zeker toen ik begon, werd ik bij de verhalen van mijn cliënten regelmatig geconfronteerd met mijn eigen verhaal. Hun verhalen riepen bij mij vragen op: hoe doe ik dat eigenlijk? Kan en doe ik dat zelf eigenlijk wel wat ik nu tegen de ander zeg? Ik zag dat zij prachtige stappen maakten, die ik zelf soms niet aandurfde… Ik had en heb diep respect voor de ontwikkelingen die zij doormaakten, hun leerproces. Het inspireerde mij om steeds opnieuw naar mijn eigen processen te kijken en ervan te leren.

Door alle ervaringen en opleidingen ben ik gegroeid in mijn vak, in mijn leven, een wijze vrouw aan het worden, in balans te komen. Zo kan ik steeds beter luisteren en goede vragen stellen, overzie ik een vraag of een kwestie en laat ik mijn hoofd, mijn buik en hart beter samenwerken. Ik heb ook geleerd (zonder dat ik precies weet hoe) om een holding space te bieden aan mijn cliënten, hen de veiligheid te bieden om te reflecteren, te groeien en te ontwikkelen.

25 jaar ondernemerschap:

Ik kon dit niet zonder alle mensen om mij heen die mij hielpen te helen en te delen, mijn pad vormden, een opwaartse golf gaven, nieuwe grond boden. Alleen samen. Ik ben jullie daar allemaal ongelooflijk dankbaar voor!

Doorgaan

Deze basis nodigt uit om nog een tijdje door te gaan.

Na 25 jaar is het nog niet klaar en over, ook al komt mijn pensioengerechtigde leeftijd naderbij. Ik ga door omdat ik nog steeds kan genieten van het werken met mensen, van hun verhalen, hun leerproces, hun successen.  Ik ga door met leren, met een nieuwe tool die mij nieuwsgierig maakt hoe toe te passen en naar wat het de cliënt brengt. Door mijn ervaring en (levens) wijsheid kan ik veel bieden, zonder dat het zoveel moeite kost als in mijn beginjaren. Ik heb grond onder mijn voeten gekregen en daar kan ik anderen mee helpen deze ook te vinden.

Neem contact op, voor een kop koffie of thee, een gesprek, een volgende stap in je ontwikkeling, ik zie je graag.

Jannie Hoegen

Jannie Hoegen

Zal ik wel, zal ik niet….

Niet twijfelen maar kiezen. Twijfel is als een loeiende motor: zal ik wel, zal ik niet. Met tips om een echte keuze te maken.

Zal ik wel, zal ik niet, zal ik wel, zal ik niet…. Zo gaat dat al even in mij heen en weer. Zal ik wel gaan trainen vanavond met de club, dat is gezellig en lopen in een groepje stimuleert mij. Of zal ik dat niet doen en alleen even mijn rondje hardlopen doen, want dat betekent dat het mij minder tijd kost, tijd die ik ook kan gebruiken om nog een klus af te maken of dat tv-programma te kijken. Ik blijf twijfelen. Zal ik wel… of eigenlijk toch maar niet. Hoewel… en daar stap ik weer mijn “heen en weer” in… en kiezen doe ik niet.

Dit heen en weer gaan, vooruit willen, achteruit willen, maar niet van mijn plek komen door een besluit te nemen, daar achter te gaan staan en tot actie over te gaan, noem ik “de loeiende motor”.

Herken je dat?

Vergelijk het met de auto.

Stel, je stapt in de auto omdat je niet op deze plek wilt blijven. Maar of je nu vooruit wilt, of toch liever achteruit… dat weet je eigenlijk niet. Voor beide kanten is wat te zeggen, beide kanten hebben ook zo hun nadelen. Omdat je wel van je plek wilt heb je de motor wel gestart en geef je gas… oei, wat loeit die motor! En dat vreet veel energie.

Je wilt iets doen, een besluit nemen en tot actie overgaan, maar je blijft ergens hangen. Je voelt je niet krachtig genoeg om een volgende stap te maken, het ene trekt, het andere ook. Je ervaart tegenstrijdige gevoelens.

Hoe kom je uit dit patroon?

zelf sturen

schakelen!

Maak een keuze. Zet op een rijtje wat je voorkeur heeft en wat jou straks een goed gevoel oplevert. Ik besloot toch naar de club te gaan, omdat ik wist dat het mij voldoening zou geven om in clubverband net wat meer te doen dan als ik alleen loop. Ook realiseerde ik mij dat ik de hele dag al had gewerkt en het goed voor mij is om even samen met anderen te ontspannen.

Weeg voor en tegen af, maak een keuze, schakel en kom in beweging. De energie van de motor zet je nu doelgericht in om je keuze te realiseren. En dat voelt goed.

Van overgangsfase naar toekomst

Het kan ook zijn dat jouw tegenstrijdige gevoel veroorzaakt wordt omdat je in een overgangsfase zit. Het oude ligt achter je maar kun of wil je eigenlijk nog niet loslaten. Het nieuwe lokt je, maar heeft in vergelijking met het oude nog niet voldoende aantrekkingskracht. Onderzoek (nogmaals) het oude en het nieuwe. Maak een lijstje met twee kolommen, het oude en het nieuwe, en schrijf alle aspecten van deze twee kanten op. Als je dit lijstje overziet, wat voelt dan goed als keuze? Waar wil jij je mee verbinden? Richt je aandacht en energie op die kant, daar ligt je je volgende stap.

Of loop een Lemniscaat

Je kunt ook twee vloerankers maken: een briefje met het oude erop, een ander briefje met het nieuwe erop. Leg ze op de grond en ga eerst even op het ene briefje staan: wat neem je waar, ervaar je, hoe voelt deze kant, wat gebeurt er fysiek met je als je het gevoel toelaat dat bij deze kant hoort? Doe datzelfde met het andere briefje. Loop nu om de briefjes heen in de vorm van een liggende acht, de Lemniscaat. Wat neem je waar? Neem de tijd hiervoor. Door de Lemniscaat te lopen raak je met beide kanten meer vertrouwd en verbindt je deze tegenstelling, je krijgt nieuwe inzichten en komt (weer) in balans.

Van inzicht naar actie

Wil je jouw inzicht in dit proces van de “loeiende motor” verdiepen? Wil je ondersteuning bij het leren om makkelijker je keuzes te maken, niet te blijven hangen in je “loeiende motor” en wel in actie te komen?

Neem dan contact met mij op. Ik kan je helpen met professionele methodes waardoor jij zelfbewust en vol vertrouwen jouw keuzes leert maken en in actie komt!

Ik ontmoet je graag,

Jannie Hoegen

www.vaartinjeleven.nl

Wat is jouw verhaal? Word je vrolijk van je ontdekkingen?

Ik ben onderweg in de auto en ik luister naar de radio. Hans Aarsman praat bevlogen over zijn werk. Zijn verhaal is aanstekelijk, zijn visie verrassend. Hij is fotograaf, denkt in beelden en als fotodetective bespreekt hij regelmatig een foto in de Volkskrant. Wat is er te zien op deze foto, wat is het verhaal, wat is niet te zien en waar ben je nieuwsgierig naar als je deze foto bekijkt? Hans Aarsman adviseert ook de politie in cold cases: hij bekijkt foto’s van een plaats delict van een oude onopgeloste moordzaak en brengt de politie op nieuwe ideeën die naar een oplossing kunnen leiden. In plaats van de vraag “wie heeft het gedaan” kijkt hij naar “wat is er gebeurd, waarom ligt het slachtoffer zo, wat is er te zien op de foto’s, wat is het verhaal”. Want, zegt hij, er ontstaat heel gauw een tunnelvisie. Je maakt iets mee en gelijk denk je “oh, het zit zo”. Je kijkt niet meer met een open blik.

Uitzoomen moet je, zegt hij, zowel letterlijk als geestelijk. Trek het breder, ga uit je kop en vergeet je vraag en de bekende antwoorden. Dan kan opeens iets op zijn plek vallen. Je ziet iets, wat je eerder niet opviel, een detail, een afwijkend iets, een patroon. Met een open blik observeren, geen etiketjes plakken, maar goed kijken en nieuwsgierig zijn. Hans Aarsman zegt; “Ik heb op deze manier een constante stroom van ontdekkingen en dat maakt mijn leven vrolijk!”.

Wat is jouw verhaal, welke foto’s van je ervaringen heb jij opgeslagen? Observeer jij net als Hans Aarsman met open blik je eigen verhaal? Zoom uit en kijk met open nieuwsgierige blik naar jouw verhalen en ervaringen, blijf niet in je tunnelvisie hangen. Door het breder te trekken en nieuwsgierig te worden naar je eigen handelen gebeurt wat Hans Aarsman vrolijk maakt: je doet een constante stroom van ontdekkingen. In dit geval over jezelf. Met open blik observeren van de beelden die je over jezelf hebt opgeslagen, over je verleden, je werk, je leven, je toekomst doe je ontdekkingen over jezelf waarbij je denkt “oh, zo doe ik dat”. Je ziet jezelf en je verhaal in breder perspectief. Dat kan je vrolijk maken omdat jij je bewust wordt van je tunnelvisie en je onverwacht ziet in welke tredmolen je rondjes aan het draaien bent en je ook een uitgang ziet. Kijkend naar die ene foto van een bepaalde vervelende situatie, een “plaats delict” zie je opeens dat de ander hele andere bedoelingen had dan jij aangenomen had.

Met humor en “zachte ogen” kijk je naar jezelf en je gedrag en ontdek je hoe jij jezelf kunt sturen uit de tredmolen, los kunt maken uit de negatieve patronen. Je creëert met eigen ogen en door het loslaten van je denkpatronen een stroom van ontdekkingen die je vrolijk maken.

Nieuwsgierig hoe ik als coach mensen help om verrassende ontdekkingen over zichzelf te doen waar ze weer vrolijk van worden? Neem een kijkje op deze website www.vaartinjeleven.nl of bel me of stuur een bericht naar 06 5050 47 77 zodat we kennis kunnen maken.

Focus op kracht: hoe Marianne haar innerlijke kracht hervond!

Focus op kracht

Ik lees op social media een berichtje met foto van Marianne, ze zit in het buitenland, bij een belangrijke vergadering voor haar werk. Zo te zien heeft ze het naar haar zin!

Het is inmiddels al een paar jaar geleden dat ze bij mij op de Viproom was voor het coach programma Vaart in je Leven.

Marianne is op zoek naar een andere baan en loopt vast in haar proces. Ze weet niet goed wat ze wil, twijfelt wat ze leuk vindt om te doen en of ze wel genoeg „in huis“ heeft om een echte leuke baan te krijgen. Nu heeft ze een vacature gezien die haar aantrekkelijk lijkt, maar ja, of zij daar voor in aanmerking komt…. of het niet te hoog gegrepen is voor haar…

Ze heeft inzicht nodig en een steuntje in de rug om te besluiten en te kunnen solliciteren.

Het coachgesprek

We spreken over haar werkervaringen, over haar successen en haar kwaliteiten. Marianne geeft het ene voorbeeld na het andere waarmee ze een mooie staat van dienst uittekent. Ze straalt! Ik vraag haar waar het wringt voor haar, bewijst ze met deze voorbeelden nog niet dat ze capabel is voor een baan zoals in die vacature wordt aangeboden? Ik heb niet gestudeerd, zegt ze en haar gezicht betrekt. Ik heb Schoevers gedaan en ben begonnen als secretaresse. voor deze functie vragen ze academisch niveau…

Nu ze de twee uitersten heeft benoemd die haar doen twijfelen bij haar coachvraag kan ze aan de slag met het mini zelfonderzoek. Marianne schrijft twee voorbeelden op: van haar successen en van haar scholing en start op de arbeidsmarkt.

Met behulp van een lijstje met verschillende gevoelens gaat ze na hoe ze deze twee voorbeelden nu beleeft, welke gevoelens deze situaties bij haar oproepen, ook op dit moment nog.

Inzicht

Als ze klaar is met invullen en ik haar vraag wat haar nu opvalt, is ze stil…

Ik voel mij helemaal niet trots op mijn successen, zegt ze. En ik ben er ook niet zelfverzekerd door, terwijl ik nu ook besef dat ik alle reden heb om dit wel te zijn. Ik ben niet meer dat Schoevers meisje, ik heb heel veel geleerd, ervaringen opgedaan. Onbewust focus ik nog heel veel op het negatieve gevoel dat ik niet gestudeerd heb. En ik geef mijn successen geen enkele aandacht.

Inzicht zonder handeling brengt geen verandering.

Marianne besluit om te gaan solliciteren op de vacature die aanleiding was voor dit gesprek. Ze weet ook al hoe ze haar brief en CV gaat schrijven.

We spreken af dat ze de komende tijd iedere dag tijd neemt om terug te kijken op haar dag en een paar situaties opschrijft waarover ze trots is op haar eigen prestaties, haar eigen kunnen. Over een week mailt ze om terug te blikken op dit gesprek en de tussenliggende week.

Met succes

Hoe dit verder gaat? Ze herschrijft haar CV, solliciteert, net als meer dan honderd andere mensen. Ze komt heel ver in de procedure, bij de laatste twee kandidaten, na een reeks van gesprekken. Dan trekt ze zich terug als kandidaat. Ze heeft door de gesprekken de organisatie en haar mensen beter leren kennen en er blijken addertjes onder het gras te zitten die niet overeen met haar waarden en normen, met wat zij echt belangrijk vindt. Hier wil ze niet werken.

Korte tijd later wordt ze uitgenodigd te solliciteren op de baan van haar dromen…en nu zit ze in het buitenland. Trots op en blij met wat ze doet!

 

Inzoomen op Focus op kracht

In deze casus zijn de principes van krachtgericht coachen (zie Korthagen en Nuijten, TPP 1/2015) te herkennen:

Deze principes zijn:

  1. Aandacht voor kracht en positieve gevoelens is effectiever dan focus op problemen.

Positieve ervaringen maken jou krachtiger, creatiever en gemotiveerder.

Marianne beseft zich  met een schok dat ze veel te weinig aandacht geeft aan haar successen en dat ze er niet bij stil staat dat ze er trots op kan zijn en soms ook is. met behulp van e-coaching leert ze deze focus eigen te maken.

  1. Aandacht voor denken, voelen en willen

Naast denken over je probleem waar jij je voor gesteld ziet, is er ook aandacht voor de emotionele laag en voor de uitdaging waarvoor jij jezelf gesteld ziet.

Marianne vult een lijst met gevoelens in bij haar twee voorbeelden. Zo reflecteert ze op haar denken, doen en voelen. Het positieve voorbeeld (waarin ze haar successen beschrijft) is tevens haar uitdaging.

  1. Aandacht voor interne belemmeringen

Je wordt je bewust van jouw eigen gewoontes en patronen die je afhouden van het inzetten van je eigen kracht en ontdekt wat jouw sleutel is tot succes.

Marianne onderzoekt haar oude beeld van “het Schoevers meisje”: dat was ze ooit, aan het begin van haar loopbaan. Vele jaren later is er een ander beeld, een capabele professional.

  1. Aandacht voor diepere lagen

Je onderzoekt je gedrag en de overtuigingen, het beeld van jezelf en je betrokkenheid die daarmee samenhangen zodat je op alle niveaus datgene kunt veranderen waardoor je in flow komt.

Marianne staat stil de beelden die ze van zichzelf heeft en bij de gevoelens die deze beelden bij haar oproepen. Ook de latente laag, de diepere laag van haar beleving en overtuigingen wordt hiermee geactiveerd.

Meer weten over coachprograma Vaart in je Leven? ja, ik neem contact met je op